Χοχλιοί μπουμπουριστοί
Υλικά:
35-40 χοντροί χοχλιοί
Αλάτι
½- ¾ κούπας ελαιόλαδο
150 ml (1 κρασοπότηρο) ξύδι από κρασί
2-3 κλωναράκια αρισμαρί
Διαδικασία:
Βάζουμε τους χοχλιούς στο νερό να βγάλουν έξω τις μούρες τους. Έτσι, αφενός ελέγχουμε ποιοι είναι ζωντανοί, αφετέρου μαλακώνουν οι μεμβράνες όι κολλημένες στο κέλυφός τους και καθαρίζουν πιο εύκολα. Ακόμη κι αν δεν έχουν βγάλει όλοι τις μούρες τους, τους τσιμπάμε με μια οδοντογλυφίδα και αν αντιδρούν είναι ζωντανοί. Όσοι έχουν πείρα με τους χοχλιούς ξέρουν ποιοι είναι ζωντανοί χωρίς αυτά τα κόλπα!
Βάζουμε να βράσει λίγο νερό με ένα κουταλάκι αλάτι και μόλις πάρει βράση ρίχνουμε τους χοχλιούς. Μόλις αρχίσει ξανά ο βρασμός τους αποσύρουμε από το μάτι και τους πλένουμε πολύ καλά. Με ένα μαχαιράκι καθαρίζουμε το κέλυφος και φροντίζουμε να απομακρύνουμε όλα τα εκκρίματα και τα σάλια τους.Αυτή τη διαδικασία την κάνουμε με όποιο τρόπο κι αν μαγειρέψουμε τους χοχλιούς.
Τους βάζουμε αμπούμπουρα σε τηγάνι που έχουμε πασπαλίσει με αλάτι . Βάζουμε το τηγάνι στο μάτι . Μόλις αρχίσουν να τσιτσιρίζουν τους ανακατεύουμε και προσθέτουμε το λάδι.
Τους τηγανίζουμε 5 λεπτά, και προσθέτουμε το αρισμαρί . Τους γυρίζουμε μια δυο φορές να αφήσει το άρωμά του το αρισμαρί στο λάδι και τους σβήνουμε με το ξύδι.
Το σβήσιμο με το ξίδι μοσχομυρίζει , πιτσιλίζει όμως τα πάντα!
Τους σερβίρουμε ζεστούς, με πράσινη σαλάτα (ιδανική είναι η κλασική με παπούλες) , κόκκινο κρασί ή ρακή και φρέσκο ψωμάκι. Οι βούτες στο λαδάκι τους είναι το κάτι άλλο!
Παρατηρήσεις:
1) Η ποσότητα του ξιδιού εννοείται ότι είναι θέμα γούστου, αλλά και θέμα οξύτητας του κρασιού. Αν είναι δυνατό βάζουμε λιγότερο. Το φαγητό σηκώνει αρκετό ξύδι και αλάτι.
2) Δεν πρέπει να παρατηγανιστούν οι χοχλιοί γιατί ξεραίνονται και δεν βγαίνουν από το κέλυφός τους. Λέει χαρακτηριστικά η λαϊκή συμβουλή : «Ο χοχλιός ήκαμε "τσι", βγάλτονε από εκεί» Δηλαδή μόλις αρχίσει να τσιτσιρίζει πρέπει να βγει από τη φωτιά. Εγώ κι αυτό το θεωρώ υπερβολικό. Μην είναι και άψητοι! Η όλη διαδικασία από την ώρα που θα μπουν στο τηγάνι παίρνει 10-12 λεπτά.